Engin samúð hér

Æ - ég get ekki haft samúð með jeppabílstjórum sem mótmæla nú háu bensínverði. Þeir ergja mig svo oft á götum borgarinnar þar sem þeir vaða yrir allt á skítugum skónum - eða dekkjum reyndar. Þeir leggja þannig að það er engin leið fyrir fólk í minni bílum að sjá fyrir horn á gatnamótum. Þeir ryðjast áfram í krafti stærðarinnar. Ef fólk hefur efni og lyst á að eiga svona tröll þá geta þau bara borgað það sem það kostar. Mér finnst dálítið annað með atvinnubílstjórana - þeir finna örugglega mikið fyrir þessum gríðarlegu hækkunum. En mér finnst athyglisvert að það eina sem fær fólk út á göturnar til að mótmæla hækkunum eru blikkbeljurnar - ekki þegar matvara hækkar.

Þolinmæði vinnur ekki allar þrautir

Nú er þolinmæðin undir verulegu álagi - hleypti Tuma út úr búrinu í morgun og næ honum ekki inn aftur. Flosi hefur beðið úti á svölum í tvo tíma og er að fara á límingunum - skilur ekki af hverju ég hlýði ekki og opna fyrir honum. Tumi flögraði niður stigann í morgun og ég finn enga leið til að ná honum - hann vill ekki sjá hendur - en er tilbúinn til að skoða og narta tímunum saman í inniskóna ef ég stend alveg kyrr hjá honum. Loksins flögraði hann upp í hálfan stiga - en vill ekki láta aðstoða sig. Ég er viss um að hann er svangur - en þvermóðskan er sterkari. Veit ekki hvort hann ræður ekki við að stjórna fluginu eða hvort hann er bara svona þver.

 Nú brast þolinmæðin og ég greip hann með handklæði - hann virðist vera ósköp feginn að vera kominn í búrið - hentist strax í að laga allar fjaðrir og snyrta af sér rykið af gólfinu - og Flosi feginn að fá að koma inn. 

Fuglasaga

Tumi flaug af búrinu sínu og á öxlina á mér þar sem ég sit við tölvuna- ég veit ekki hvort okkar var meira hissa. Sem betur fer var Flosi úti - ég þarf greinilega að ráðgera útivistartíma þeirra beggja vandlega. Tumi vill ekki hendur nálægt sér - hefur sennilega verið hvekktur einhvernveginn - en hann er greinilega minna hræddur við andlit og aðra líkamsparta því að hann reyndi að finna leið til að skríða upp á inniskóna og upp eftir gallabuxunum þegar hann flaug af stað í annað sinn og lenti á gólfinu. Síðan tókst honum að fljúga upp á búrið sjálfum. 

Hann flaug líka af búrinu um helgina og brotlenti þá í tröppunum - Flosi vaknaði og stökk upp á augabragði og ég rétt náði að grípa hann og skella honum út á svalir áður en tíðindin yrðu sorgleg. Þá mátti ég ekki rétta Tuma höndina - en hann flaug upp á öxlina til að fá far á búrið. 

 Nú er ég að reyna að lokka hann inn í búrið til að geta hleypt mjálmandi ketti inn. En Tumi er fljótur að læra - mér tókst að plata hann inn í búrið í gær með því að setja eplabita inn í búrið - nú prófaði ég þetta ráð aftur en hann er að sjá við þessu hjá mér. Situr upp á búrinu sem fastast og er keikur. Hann er óskaplega glysgjarn og er heillaður af gleraugunum mínum og hálsmeni. Mér heyrist hann vera að æfa sig í að segja "halló", og svo flautar hann bara mjög melódískt.

Nú féll hann fyrir ávextinum og ég gat lokað búrinu - í því kom Flosi inn um gluggann grunlaus um fjaðrafokið sem var í gangi. Þetta er æsispennandi líf.

 

I like pigs. Dogs look up to us. Cats look down on us. Pigs treat us as equals.

Sir Winston Churchill (1874 - 1965)   

Að vera ekki sama

Það er svo mikilvægt að umhverfið sé ekki ljótt. Ég á oft leið um Laugaveginn og Hverfisgötuna og finn að með hverjum mánuðinum sem líður forðast ég þær leiðir meira og meira. Það hefur beinlínis áhrif á líðan mína hvernig umhverfið er. Og það verða að vera rétt hlutföll í umhverfinu - mér finnst ekki góð hlutföll manns og bygginga í Skuggahverfinu til dæmis - sem veldur því að ég staldra ekki við þar. Ég er ekki strangtrúuð varðandi hvort eigi að halda í gömlu skúrana í miðbænum eða hvort eigi að rífa og byggja nýtt. Aðalatriðið er að byggja í samræmi og að hlutföllin séu mannvæn. Og það er ljóst að ljót og vanrækt hverfi eru ekki uppbyggilegt umhverfi fyrir fólk - skilaboðin eru að öllum er sama um allt. 

  

Skondið

Er ekki lífið skondið. Ég hef eytt tíma og orðum í að óskapast út af fríblöðum sem ég hef haft megnustu leiðindi af því að ég hef ekki viljað fá þau bara til að hafa fyrir því að koma þeim fyrir kattarnef. Allt í einu stend ég frammi fyrir því að mig vantar þau einmitt til að setja í botninn á fuglabúrinu - og nú eru þau hætt að koma. Ekki eitt einasta fríblað síðan ég fékk mér fugl og búr. Nú bíð ég spennt eftir hvað gerist - ef baráttan gegn fríblöðunum er unnin verð ég sennilega að gerast áskrifandi að helgarMogganum til að eiga efni í botninn á búrinu.

Goggunarröðin

Það er flókið að bæta einstaklingi inn í fjöldkyldumunstrið. Flosi er að prófa ýmislegt í þessum nýju aðstæðum. Það sem skiptir öllu máli í goggunarröðinni er hæðin. Mér hefur verið ráðlagt við tamningu á Tuma að hafa hann alltaf í lægri stöðu en ég er. Það er furðulegt að sjá hversu ríkt þetta er hjá dýrum og mönnum. Flosi hefur leitað að svefnstað í stofunni sem liggur hærra en svefnstaður Tuma en finnur ekki. Púðinn á sófabakinu er það hæsta sem hann finnur. Það er spurning hvað þessi staður sem hann er að prófa í dag þýðir. Hann er ekki sérlega ánægður sýnist mér. En hann veit að hann ríkir einn á neðri hæðinni í íbúðinni- þangað fer Tumi ekki.

Augljóst mál

Jæja - það þokast í áttina. Mér finnst það deginum ljósara að sá sem framleiðir auglýsingar eða dagblöð eða bara hvað sem er og treður því inn í mitt hús gegn vilja mínum - er að brjóta á mér. Augljóst.

 

Advertising is a valuable economic factor because it is the cheapest way of selling goods, particularly if the goods are worthless.

Sinclair Lewis (1885 - 1951)

Advertising may be described as the science of arresting the human intelligence long enough to get money from it.

 Stephen Leacock (1869 - 1944) 

Húseigendur beri ekki kostnað vegna ruslpósts

Fuglalíf

Nú er minn að reyna að baða sig í drykkjarvatninu með tileyrandi skvettugangi. Kötturinn verður afar spenntur fyrir bægslaganginum en flýr undan vatnsgusunum. En málið er að ég verslaði þetta fína fuglabað í gær og setti við búrið. Tumi skoðaði það í krók og kring og reyndi að finn veikan hlekk á uppsetningunni - en datt ekki í hug að baða sig. Nú hamast hann við að reyna að troða sér í litlu vatnsskálina og er orðinn holdvotur og stofugólfið líka. Kötturinn er farinn.

Breytingar

Ég hafði ekki hugsað málið til enda. Gleymdi að þegar nýr einstaklingur kemur inn á heimilið þá breytist allt. Nú er komin lifandi vekjaraklukka í húsið og ekki lengur hægt að sofa frameftir. Tumi er farinn að dotta á prikinu um klukkan 8 á kvöldin og vaknar eins og hani klukkan 8 á morgnana - og þá vill hann félagsskap. Hann er strax farinn að reyna að flauta og segja "nú?" í spurnartón - það segi ég við hann þegar hann er að tuldra eitthvað við sjálfan sig. Eftir 14 ára sambúð með Flosa er okkar rútína orðin sjálfsögð - nú þurfum við bæði að endurskoða, hann er enn heillaður af fuglinum en reynir ekki að troða sér inn í búrið lengur.

Sótti greinar upp í Heiðmörk í gær - vildi bjóða honum upp á fjölbreytni því að þessum fuglum má ekki leiðast. Hann vill ekki sjá þær. Hann sýnir glöggt það sem hann vill og vill ekki - hann elskar ávexti - vínber, döðlur, banana, epli. Og sumt grænmeti, papriku og soðnar kartöflur. Og speltrúgbrauð er vinsælt. Grænt grænmeti lætur hann detta á botninn á búrinu. Og þegar ég bauð honum ferskt rósmarín, þá kom hann ekki nálægt því - sennilega allt of sterkt fyrir hann.

 Var líka búin að gleyma sóðaskapnum sem fylgir fuglum.   

Nýjir tímar

Það gerðist nokkuð óvænt í gær að ég er orðin eigandi að grænum páfagauk sem ég kalla Tuma þumal. Svona geta bestu áætlanir breyst án fyrirvara - reyndar var þetta búið að blunda í mér í nokkur ár en, hvenær er besti tíminn til að taka svona ákvarðanir?  Alla vega er spenningur í fjölskyldunni og nú ætla þau að streyma hingað í dag til að heilsa upp á Tuma. 

 Ég hafði mestar áhyggjur af kettinum Flosa, hann var reyndar ástæða þess að ég var búin að fresta þessu  - hvernig hann tæki því að fá fugl í húsið. Ég sá strax í búðinni að Tumi var rosalega kúl - hann skrækti ekki - flögraði ekki um - heldur reyndi strax að ná athygli minni með augnsambandi. Þegar heim kom var hann enga stund að ná jafnvægi eftir að ferðast um í litlum kassa - hann smakkaði matinn og tók við vínberi sem ég rétti honum. Flosi varð agndofa. Hann starði á fuglinn. Fljótlega fór hann að reka loppurnar inn um rimlana en Tumi lét sér ekki bregða. Hann bara reyndi að bíta í þessa loðnu loppu. Svo lagðist skottið óvart að rimlunum og Tumi beit í það - reyndar án þess að skaða köttinn. Hann sýnir enga hræðslu við köttinn. Nú ligg ég á netinu til að læra allt um Indian Ringneck páfagauka. Þeir eru greindir - ákveðnir og geta lært að tala. Það eru spennandi tímar framundan hér!