Leiðtogar óskast...

Ég fór af fundi eftir fyrsta ræðumann - sem var góður. Gylfi Magnússon var með yfirvegaðann málflutning og minnti okkur á að heimurinn mun ekki farast en þetta verður skrambi erfitt ár. Sást ekki né heyrðist til Nýju raddarinnar - skilst að lögreglan hafi fjarlægt þau.

Var hins vegar stöðvuð af fréttamanni frá RÚV sem vildi heyra hvernig ástandið væri hjá mér - elskulegt af honum. Sagði eins og er að ég er í góðum málum - so far. Veit ekki fremur en aðrir landar mínir hvernig þetta endar allt saman. En ég lýsti eftir andlegum leiðtoga/um. Ég er upptekin af því að okkur vantar fólk til að þjappa okkur um - kannski er það of snemmt í ferlinu. Rifjast upp fyrir mér aðrar hamfarir - en þá af náttúrunnar völdum - snjóflóðin fyrir vestan. Mér fannst þáverandi forseta, Vigdísi Finnbogadóttur, takast að leiða þjóðina í gegnum þá sorglegu tíma á viðeigandi hátt. En auðvitað er nú annað uppi - öskureið þjóð sem ráðamenn hafa svikið. Og ekki skánar það við að heyra frá Herði Torfasyni að landsfaðirinn - Geiri Haarde - er mest upptekinn af því að undirbúa landsfundinn því þar mun hann sennilega verða að berjast fyrir framtíð sinni í stjórnmálum. Og forsetinn reynir að kaupa sig inn undir hjá þjóðinni með því að lækka launin sín. Það er afleitt ef þjóðin verður eins og höfðulaus her - og stórhættulegt fyrir okkur öll.   

Skemmdarskrín, skemmdarskrín

Það verður spennandi að sjá hvernig þetta fer á Austurvelli í dag - Ástþór Magnússon ætlar að skemmileggja fjöldafundinn sem hefur fest sig í sessi undanfarnar vikur. Ástþór virðist bara þrífast þegar hann finnur leiðir til að fokka einhverju upp - hvort sem það er forsetaframboð eða friðsamlegir mótmælafundir. Hann er eins og krakkinn á róló sem vissi ekkert skemmtilegra heldur en að fylgjast með því þegar aðrir voru búnir að byggja sandkastala eða búa eitthvað til - þá kom hann stökkvandi og eyðilagði, hoppaði á sanskastalanum og sparkaði í allt. Þetta hét að vera skemmdarskrín - og heitir enn.

Andsk... óréttlátt

Hefur þetta virkilega ekki verið athugað fyrr - að lykilstarfsmenn fyrirtækja kunni skil á starfseminni sem þeir eiga að stýra! Hvar annarsstaðar í atvinnulífinu ætli það viðgangist. Og hvað með stjórnendur Seðlabankans og FME - hafa þeir tilskylda menntun og þekkingu á að reka Seðlabanka og hafa eftirlit. Það kemur sífellt betur í ljós að þetta þjóðfélag hefur verið rekið áfram af "þetta reddast" viðhorfinu. Mér kemur í hug hversu ákveðinn heilbrigðisráðherra var í því að fá EKKI einhvern sérfræðing til að stýra sjúkrasjóðnum sem átti að stofna - nei nei nei - heldur einhvern leiðitamann félaga sinn skilst mér. Það var kominn tími til að þetta samfélag hryndi innan frá - það er bara svo andsk... óréttlátt fyrir hinn allmenna borgara.

Lykilstjórnendur Glitnis í hæfnispróf

Leitað að andlegum leiðtogum

Þess er sárlega saknað að við eigum ekki raunverulega leiðtoga á svona tímum. Heimurinn getur varla beðið eftir því að Barak Obama taki við í Bandaríkjunum - ekki síst vegna þess að í ræðum hans heyrist í  raunverulegum andlegum leiðtoga. Þá á ég ekki við trúarbragðaleiðtoga - heldur manns sem getur borið með sér sýn á því hvert mannkynið getur stefnt. Það er og hefur verið mikil fátækt hér á landi - framtíðarsýnin hefur verið sú að við verðum efnislega ríkari en andlega fátækari. Ég er löngu orðin þreytt á því að dregið sé fram forn frægð íslendinga - eigum við enga nýja sýn?

Forseti og forsætisráðherra eru mengaðir af núverandi áföllum og verða aldrei trúverðugir aftur.

Ég er að fylgjast með röddum sem geta veitt mér trú á framtíðina og Páll Skúlason heimspekingur er efst í huga eins og er.      

Guðjón nýji góður

Viðurkenni hér með að mér fannst Skaupið ekkert sérstakt í ár - varla stökk bros. Það var vandað og vel gert. Ég hlæ hins vegar að Spaugstofunni þessar vikurnar - þeir eru mun beittari. Húmor er háþróðasta varnarkerfið sem við eigum- og það veitir einhverja fróun að hlægja dátt að beittri ádeilu sem ég fann ekkert sérstaklega fyrir í Skaupinu. Nýji Guðjón kom með ágætis lausn - getur íslenska þjóðin ekki bara byrjað upp á nýtt með nýja kennitölu. Það hafa löngum verið skilaboðin frá þeim sem leiða þjóðina - man að Halldór Ásgrímsson sagði þegar hann var inntur eftir því hvort þátttaka okkar í stríðinu í írak hafi ekki verið mistök að það hefði ekkert uppá sig að vera að líta til baka - heldur líta fram á veginn. Nú getur þjóðin sennilega gert það í þessu allsherjargjaldþroti - hætt að líta til baka og finna sökudólga - en búa til nýja kennitölu á þjóðina og mæta til leiks á ný með hreint borð.

Allir þessir munaðarleysingjar

Það er svo "rörende" (eins og mamma hefði sagt) að fylgjast með því hvernig fólk um víða veröld bíður með eftirvæntingu eftir að Barak Obama taki við í Hvíta húsinu eftir hálfan mánuð. Það er eins og heimurinn sé fullur af munaðarleysingjum sem eru að bíða eftir góða foreldrinu sem muni laga allt sem vondi kallinn hefur sett úrskeiðis - ekki bara í Bandaríkjunum. Sá sem er að pakka saman þessa dagana, Bush, hefur hrært upp í öllum koppum og kyrnum, sett allt á annan endann, og fólk er orðið örþreytt á að vera hrætt og öryggislaust. Auðvitað eru þessar væntingar barnaskapur og vonbrigðin munu koma fljótt í ljós - hversu hættulegar afleiðingar það hefur að Obama mun valda mörgum vonbrigðum veit nú enginn. En þvílíkt álag á einum manni.  

Gamlar minningar

Þegar ég var krakki var ég stundum í geymslu á Ísafirði hjá móðurfjölskyldunni hluta úr sumrum. Þangað var flogið í Katalínu flugbát og lent á Pollinum. Man eftir lyktinni, af bensíni og leðursætum. Síðan var mannskapurinn ferjaður í smábátum í land. Það eru draumkenndar minningarnar frá þessum árum - 1952 til 62 sirka. Pollurinn var enn á sínum stað og ég man það greinilega að það var eins og að ganga á milli landshluta að ganga þessa fáu metra frá Pollinum, þar sem veðrið var alltaf gott og hlýtt - norður Sólgötuna að úthafinu - þar sem var alltaf kalt og hvasst. Í fjörunni við Pollinn tíndi ég uppí mig soðnar rækjur sem einhvernvegin sluppu úr rækjuvinnslunni - þar vann Anna Halldórs ömmusystir mín við að pilla rækjur. Frændfólk mitt átti verslanir og þjónustur í bænum. Ella Magg, alltaf svo fín, rak hárgreiðslustofuna. Jónas Magg var með búð, Sigrún Magg var söng og leikkona og að mig minnir var með hannyrðaverslun. Þau vissu ekkert hvað ætti að gera við litla frænku úr bænum - öll einhleyp og barnlaus - svo þau gáfu mér bara allt það sem mér þótti best að borða, sem var aðallega vínarbrauð úr bakaríinu. Ég hef aldrei fengið betri vínarbrauð.   

KattarBína bjó í kjallaranum á Grund - sama húsi og Anna og fjölskylda. Allir krakkar voru hræddir við KattarBínu. Hún talaði aldrei við okkur krakkana - kannski engan. En hún hændi að sér alla ketti í bænum, fleiri tugir hálfvilltra katta, og varðist af fullri hörku öllum tilraunum til að fækka þeim. Ég bar mikla og óttablandna virðingu fyrir henni og svona ætlaði ég að verða þegar ég yrði gömul. Í mínum huga var hún hetja - barðist gegn öllum sem ætluðu að hrófla við köttunum hennar. Það er ekkert pláss eftir fyrir KattarBínur í nútíma þéttbýli - en það blundar enn í mér löngunin til að enda ævina sem sérlunduð, þögul kerling sem hagar sér eftir eigin höfði og gefur skít í allt og alla. Og það verða ekki bara kettir í mínu húsi - allar dýrasortir verða velkomnar.   

Ekki sama píparann

Ég varð nú bara ergileg við að hlusta á Bjarna Ármannsson í Kastljósinu í gær. Þessar 350 millur sem hann ætlar að skila er bara dropi í hafið af því sem hann hefur sópað til sín. Ódýr syndaaflausn. En það sem ergir mig enn meira eru þær raddir sem halda því fram að "markaðurinn" reguleri sig sjálfur. Láta hann bara í friði og hann mun rétta sig af. Svona er hægt að segja um náttúruöflin - það er flóð og fjara - kuldi og hiti og svo framvegis sem stundum ná því að vera í jafnvægi um tíma. En markaðurinn er búinn til af mönnum og þar af leiðandi verður mannshöndin að stýra honum. Kúnstin er sú að finna meðalhófið í stýringunni. Það brást algerlega hér. Og satt að segja ber ég ekkert traust til þeirra sem ætla nú að laga hlutina. Ég mundi alla vega ekki kalla aftur í sama píparann ef hann var einu sinni búinn að klúðra allri vatnslögninni í húsinu mínu. Hins vegar mundi ég fara fram á skaðabætur.

Heill þér köttur

Fann síðu þar sem kettir eru hylltir sérstaklega - reyndar á kostnað hunda og manna - en hvað með það.

"You can keep a dog; but it is the cat who keeps people, because cats find humans useful domestic animals."
- George Mikes from "How to be decadent

"Dogs come when they're called. Cats take a message and get back to you."
- Mary Bly

"For a man to truly understand rejection, he must first be ignored by a cat."
- Anon

"I love cats because I love my home and after a while they become its visible soul."
- Jean Cocteau

" God made the cat in order that humankind might have the pleasure of caressing the tiger."
- Fernand Mery

"Cats are smarter than dogs. You can't get eight cats to pull a sled through snow. "
- Jeff Valdez

"Way down deep, we're all motivated by the same urges. Cats have the courage to live by them."
- Jim Davis

"There is, incidentally, no way of talking about cats that enables one to come off as a sane person."
- Dan Greenberg

"The smallest feline is a masterpiece."
- Leonardo da Vinci

"Beware of people who dislike cats."
- Irish Proverb

"I like pigs. Dogs look up to us. Cats look down on us. Pigs treat us as equals."
- Winston Churchill

"I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of cats is infinitely superior."
- Hippolyte Taine

"Dogs believe they are human. Cats believe they are God."
- Unknown

"Time spent with cats is never wasted."
- Unknown

" How we behave toward cats here below determines our status in heaven."
- Robert A. Heinlein

"Dogs have owners, cats have staff."
- Unknown

"Thousands of years ago, cats were worshipped as gods. Cats have never forgotten this."
- Anonymous

" There are many intelligent species in the universe. They are all owned by cats."
- Anonymous

"One cat just leads to another."
- Ernest Hemingway

"People who hate cats, will come back as mice in their next life."
- Faith Resnick

"I have noticed that what cats most appreciate in a human being is not the ability to produce food which they take for granted--but his or her entertainment value."
- Geoffrey Household

"As anyone who has ever been around a cat for any length of time well knows cats have enormous patience with the limitations of the human kind."
- Cleveland Amory

Because I could

Var að lesa grein um rannsóknina á Madoff, peningamanninum sem er búinn að svindla á ríkasta fólki í heimi í mörg ár og fylla peningakistur í skattaparadísum beggja vegna Atlandshafsins. Mér varð hugsað til viðtals sem ég sá á einhverri erlendri sjónvarpsstöð fyrir nokkru síðan. Þar var Bill Clinton, fyrrverandi forseti bandaríkjanna, spurður meðal annars hvers vegna hann hafi hagað sér eins og hann gerði í Moniku Lewinski málinu. Svarið var, "because I could". Svo einfalt var það. Ég held að þetta einfalda svar sé mjög afhjúpandi fyrir þá sem í krafti valds - hvort sem það er vald peninga eða annars ofbeldis - ganga eins langt og þeir geta eða þangað til þeir eru stöðvaðir. Þess vegna er það svo forkastanlegt að það skuli ekki hafa verið settur stífur rammi utan um þessa fjármálastarfsemi. Allir sem ala upp börn vita að ef þeim er ekki sett ákveðin mörk þá vaða þau uppi stjórnlaust - og verða öllum til ama. Það er ekki meðfætt að þekkja muninn á réttu og röngu - það er lært.

http://www.guardian.co.uk/business/2008/dec/28/bernard-madoff-fraud-investigation-offshore