Um gömul hús

Er farin að fara í Sundhöllina aftur eftir fjöldamörg ár. Þarna sleit ég barnskónum - og lærði að synda björgunarsund. Sundhöllin er byggð 1937 og er því 70 ára í ár. Það er eins og að fara aftur á bak í tímann að heimsækja þessa höll. Mér finnst hún dæmi um mjög vel heppnað hús og búningsklefa- systemið er dásamlegt. Ég man að sem barn dreymdi mig um að fá að nota einsmannsbúningsklefana - og nú hefur sá draumur ræst. En höllin er orðin þreytuleg og ég vona svo sannarlega að hún fái endurnýjun lífdaga og að henni verði ekki breytt í skemmtistað eins og oft virðist verða þrautalendingin með gömul hús sem á að varðveita en enginn veit til hvers.

Gömlu húsin sem brunnu um daginn voru löngu orðin niðurnídd að sjá og tilfinningin var að engum hafði þótt vænt um þau í langan tíma. Gamlir hlutir eru ekki alltaf þess virði að haldið skuli í þá með öllum ráðum. Þeir þurfa að hafa gildi og hlutir hafa ekki gildi nema menn gefi þeim gildi.