Barnaskapur

Það sem fauk í mig um daginn er rokið úr mér enda er ég komin með endurnýjað bílastæðakort í bílrúðuna. Þar var mér sagt að nú gæti ég bara tekið upp tólið og hringt til að endurnýja... geri það að ári.

Annað sem gerir mig létta í lund í dag er að heimsókn til tannlæknisins er yfirstaðin. Það er með ólíkindum hvað óttinn við tannlækna er inngróinn - það fylgdi því enginn sársauki og varla óþægindi að setjast í stólinn í dag. En ég er barn sem gekk í Austurbæjarskólann þegar Týra tönn var þar að gera við tennur í börnum. Þvílík skelfing! Ég man að stundum var ég send með miða heim eftir tannskoðun þar sem foreldrum minum var ráðlagt að fara með mig til tannlæknis - ég afhenti þeim aldrei miðana. Síðan skemmdust bara tennurnar án vitundar foreldranna og auðvitað varð allt miklu verra þegar loksins komst upp um hugleysi mitt. Hryllingur. Ég er óskaplega hrifin af því hversu tannlækningum hefur fleygt fram. Tannlæknirinn minn fékk langdregnar lýsingar á því hversu viðkvæm ég væri fyrst þegar ég fór til hennar og fékk strax traust á henni þegar hún sagði mér að hún hafi farið að læra tannlækningar til að vinna á eigin ótta. Annað sem hún sagðist hafa verið hrædd við voru hundar - svo að hún fékk sér hund. Snilld!
Ég er barnalega stolt af mér að vera búin að fara til tannlæknis.

Thirty-five is when you finally get your head together and your body starts falling apart.
Caryn Leschen

I try to take one day at a time -- but sometimes several days attack me at once.
Jennifer Unlimited-

If you can't be a good example -- then you'll just have to be a horrible warning.
Catherine-